پایان نامه ارتباط نقاشی سده ی بیستم و انیمیشن - عنوان پایان نامه ی عملی ساخت یک فیلم انیمیشن تجربی

پایان نامه­ی تحصیلی در مقطع کارشناسی ارشد انیمیشن

چکیده

ارتباط نقاشی مدرن سده­ی بیستم و انیمیشن

در این پژوهش از طریق بررسی تحولات سبک­های نقاشی مدرن و تجربیات نقاشان انیماتور با تمرکز بر رخدادهای نیمه­ی اول سده­ی بیستم، زمینه­ی لازم برای تحلیل ارتباط این دو شاخه­ی هنر فراهم آمده است. در تحلیل مورد نظر، بازتاب تحولات سیاسی/ اجتماعی در کار هنرمندان، بهره­گیری نقاشان از تجارب علمی و تاثیرات ناشی از آشنایی نقاشان اروپایی با هنر شرق و دیگر اقوام (با تاکید بر نقاشی­های ژاپنی) تحلیل گردیده و به رخدادهایی پرداخته شده که موجب تغییر نگاه هنرمندان به محیط و مضامین هنری شده­اند.

در بخش جمع­بندی پژوهش، با تحلیل فضای حرفه­ای نقاشان مدرن و انیماتورها در دهه­های نخستین سده­ی بیستم، مواردی که به طور مشترک موجب تغییر نگاه هنرمندان به جهان طبیعی و ذهنیات انسانی شدند، مورد تاکید قرار گرفته­اند. جمع بندی تحت عناوین زیر صورت گرفته است: اصالت تحلیل و بیان، در مقابل اصالت موضوع و روش توصیفی، نگرش به خصوصیات ذاتی خط و رنگ و شکل، عنصر همزمانی و تصادف، منطق گریزی و رویاپردازی، جستجوی قالب­های مجرد برای بیان تجریدات ذهنی، وارد کردن پویایی محیطی در کار نقاشی، ادراک جدید از فضای پر و خالی و ساده شدن فرم و رنگ در هنر انتزاعی.

بخش سوم جمع­بندی نشان می­دهد که تجارب نقاشان مدرن که بیانگر نقاط عطف تغییر در نگرش به ابزارهای بیانی هستند، به شکل مشابهی در تجارب انیماتورها و سیر تحولات انیمیشن رخ داده است. تلاش برای ارائه­ی ریتم بصری ناب و خالص، انگاره­ی: "بازتاب روح فردی، به عنوان هدف اصلی هنر"، اهمیت دادن به فضا در کنار فرم­ها و رنگ­ها،  تجربه­ی سورئالیسم در انیمیشن، بیان مخالفت با عصر ماشینی و بازگویی نتایج یاس آور تزلزل در باورهای مدرنیسم، گوشه­هایی از این تجارب مشترک در حوزه­ی هنر تصویری هستند.

واژه­های کلیدی: نقاشی مدرن، انیمیشن و نقاشی، انیمیشن محدود، انیمیشن انتزاعی، انیمیشن تحربی، انیمیشن اروپای شرقی

مقدمه

در پژوهش ارتباط بین نقاشی مدرن و انیمیشن، توجه به این نکته ضروری است که هر یک از این دو رشته به عنوان یک شاخه­ی مستقل هنری شناخته می­شوند. از این دیدگاه نمی­توان نقاشی را به عنوان یک هنر تصویر سازی محسوب کرد که در گذر زمان و در نقطه­ی مشخصی از تجربه­ی هنری، به هنر تصویر متحرک تغییر صورت داده است. انیمیشن نیز اینک زیرشاخه­های متعددی دارد که با تکنیک­ و مصالح مختلفی کار می­کنند. بنا براین "استفاده از تصویر نقاشی شده" تنها بخشی از رابطه­ی بین نقاشی و انیمیشن را تشکیل می­دهد. برای پژوهش بین دو شاخه از هنر که با زبان تصویری سر و کار دارند، می­توانیم به حوزه­ی اشتراکات بیانی و شکل مواجهه­ی هر یک از دو گروه هنرمندان با قابلیت­های خط، سطح، شکل، رنگ، نورپردازی، تصور عمق و پرسپکتیو و نظایر آن بپردازیم و تلاش­های همانندی که در استفاده از ریتم، رنگ­پردازی، حرکت (عینی و ذهنی) و یا توان انتقال ذهنیات و احساسات داشته اند را مورد توجه قرار دهیم.

از نگاهی دیگر، نقاشی سده­ی بیستم و انیمیشن هر دو تحولات خود را در فضای اجتماعی/ سیاسی مشترکی تجربه کرده­اند که مربوط به نیمه­ی اول این سده و دوره­ی اوج باورهای مدرنیسم است. این باورها یا زیرساخت­های فکری، تغییرات گسترده­ای را به لحاظ نظام ارزش­های اجتماعی و هنری و نگاه به علم و فن­آوری به وجود آوردند. بسیاری از هنرمندانی که بلوغ حرفه­ای آن ها از سال­های نخستین قرن بیستم آشکار شد، نیمه­ی اول عمر خود را در  قرن نوزدهم سپری کرده بودند و شاهد شتاب گرفتن چرخ انقلاب صنعتی و گسترش مستعمرات اروپائیان به شرق و آفریقا و اقیانوسیه بودند که آشنایی هنرمندان اروپایی با هنر مشرق زمین و اقوام بدوی در سر زمین­های دور را در پی داشت. از این دیدگاه، همه­ی هنرمندان دوره­ی مدرن- و از جمله هنرمندان نقاش و انیماتور- کما بیش از نظر تاریخی هم عصر هستند و در فضای جهانی مشترکی به سر می­برند که حاصل تحولات قرن نوزدهم تا نیمه­ی قرن بیستم میلادی است. از این دیدگاه می­توانیم در مورد تاثیر گسترده­ی ناشی از آشنایی هنرمندان غربی با دنیای هنر شرقی و یا تاثیر شرایط سیاسی/ فکری جامعه بر کار هنرمندان سخن بگوئیم و ارتباط بین نقاشی و انیمشن را در آندسته از رخدادهای هنری جستجو کنیم که اصول بیان تصویری در اروپا را تغییر دادند و زمینه­ی دست­یابی به فن­آوری تصویر متحرک را فراهم آوردند.

وجه سومی هم وجود دارد؛ این که نقاشی به عنوان نقاشی، کمابیش به سطح دو بعدی بوم و امکانات و محدودیت­های بیانی آن پایبند است، اما سرنوست انیمیشن به تصویرسازی متحرک گره خورده که در آن کار انیماتورها به اقتضائات تولید یک فیلم نزدیک­تر است. بنا براین نه تنها استفاده از نقاشی، بلکه مدیریت کردن نور، صدا، دکور، شخصیت پردازی، ادبیات، و بسیاری جهات دیگر ضرورت پیدا می­کند. از این دیدگاه، کار انیشمن از جایی آغاز می­شود که کار نقاشی تمام می­شود.

در پژوهش حاضر ابتدا چشم اندازی کلی از سبک­های نقاشی مدرن و چگونگی رشد و گسترش انیمیشن ترسیم شده است. تاکید این بخش بر چالش­های فکری و یافته­های حاصل از نوجویی هنرمندان است. سپس ارتباط بین نقاشی و انیمیشن در فضای اجتماعی و فرهنگی دوره­ی مدرن بررسی شده و رویدادهای منتهی به نقطه­ی تلاقی نقاشی و انیمیشن تحلیل گردیده است.

در این مقدمه لازم است از کلیه­ی عزیرانی که با همفکری خود به تنظیم و ارائه­ی پایان­نامه یاری رساندند- خصوصاً جناب آقای کیارش زندی استاد راهنمای بخش مطالعات نظری و سرکار خانم فطیما یثربی استاد مشاور پروژه­ی عملی - تشکر و قدردانی نمایم.

فصل اول: کلیات

بیان مسئله: لزوم درک زبان هنر در جهان معاصر

در اوائل سده­ی بیستم تجربه­ی "حرکت در نقاشی" که تا پیش از ان در کار نقاشان مدرن از طریق جستجوی قابلیت­های بصری خط و رنگ و شکل دنبال می­شد، با ظهور هنرمندان انیماتور صورت واقعی و عینی به خود گرفت. اختراع دوربین عکاسی و سینماتوگراف کمک کرد که نقاشان وسائل کارآمدتری برای خلق تصاویر متحرک در اختیار داشته باشند. انیماتورها نیز مانند هنرمندان دوره­ی نقاشی مدرن، در روندی پر زحمت اما پیگیر، پس از عبور از مسائل و مشکلات اولیه از قبیل کاربرد مواد و مصالح و بهبود کیفیت تولیدات، به موضوعات شاخص­تری از جمله ریتم بصری، رابطه تصویر با صدا و موسیقی و توان القای فرم­های انتزاعی و غیر روایی پرداختند. نقاشی، انیمیشن و سینمای حرفه­ای با همه­ی اشتراکات و تفاوت­هایی که دارند، قدرت نفوذ و تاثیرگذاری­اشان را مدیون یک چیز هستند: "زبان هنر در دنیای معاصر، زبان تصویری است".

آثار مبتنی بر تصاویر متحرک (خصوصاً انیمیشن و سینمای حرفه­ای)، عناصر مورد نیاز خود را از نقاشی، ادبیات کلامی، موسیقی، معماری، حرکت، تدوین فضا و تدوین زمان وام می­گیرند. مخاطب این زبان به همان نسبت که از ساختار و واژگان این زبان با خبر است، می­تواند خود را انفعال رهانیده و در فهم و تفسیر آن مشارکتی فعال داشته باشد، اما نقاشان، انیماتورها و فیلمسازانی که قصد دارند با زبان تصویر سخن بگویند و کسان دیگری را مخاطب قرار دهند، می­باید شناختی درخور از سیر تحولات آن داشته باشند. پژوهش "ارتباط نقاشی سده­ی بیستم و انیمیشن"، در راستای چنین ضرورتی و با هدف درکی عمیق­تر از اجزاء زبان تصویری و پیوند درونی بین آن­ها انجام شده است.  

پرسش­های پژوهش

در پژوهش کنونی، پرسش­های اساسی تحقیق در قالب دو بخش زیر طبقه­بندی شده است:

نقاط عطف تحولات نقاشی مدرن چیست و هنرمندانی که سبک­های نقاشی مختلفی را شکل دادند، با قالب و محتوای اثر هنری خود چه برخوردی داشته­اند؟

در این بخش دست­آورد تحولات هنر نقاشی مدرن در قالب سبک­های مختلف مورد نظر است و تاکیدات آن بر مواردی مانند تغییر نگرش نقاشان نسبت به طبیعت و محیط پیرامون، برخورد آنان با خصوصیات ذاتی خط و رنگ و شکل و وارد کردن عنصر پویایی محیطی در کار نقاشی می­باشد.

"نقاشان انیماتور" در گذر از نقاشی به انیمیشن، چه تجربیاتی را پشت سر گذاشته­اند؟

تاکیدات این بخش بر مواردی مانند کاربرد مصالح، رویکرد به استفاده از صدا و موسیقی در انیمشن­های نیمه­ی اول سده­ی بیستم، نقش قصه یا موضوع در انیمیشن­های روایی و انتزاعی و دست­آورد تولید انیمیشن سینمایی است.

زیربناهای فکری دوره­ی مدرنیسم و تحولات سیاسی/ اجتماعی این دوره، چه بازتابی در کار هنرمندان نقاش و انیماتور داشته است؟

پرسش­های این بخش از طریق بررسی و تحلیل محیط اجتماعی و نظام برامده از زیربناهای فکری مدرنیسم دنبال می­شود که از یک سو در قضاوت هنرمندان نسبت به محیط طبیعی و اجتماعات شهری اثر گذاشته و از سوی دیگر به لحاظ پیشرفت­های علم و فن­آوری و تماس اروپائیان با دیگر اقوام، زمینه را برای تحولات اساسی­تر در زبان تصویری فراهم آورده است.

فرضیه­های پژوهش

فرضیه­­های پژوهش که باعث شده­اند تا از بین مباحث بیشمار ارتباطات میان رشته­ای هنر، به جهات خاصی از آن توجه بیش­تری بشود عبارتند از:

تکامل زبان هنرهای تصویری در جهان معاصر، وامدار تحولات نقاشی در سده­ی بیستم یا دوره­ی مدرن است. در هنرمندان این دوره، الزام به نوجویی یک پاسخ روحی و روانی به لزوم تغییر ارزش­های اجتماعی و هنری پیشین بود. هنرمندان جهان را آنگونه که خود ان را درک و احساس می­کردند، تفسیر و بیان کردند. چرخش نگاه هنرمندان از سمت بیرون به درون، سر آغاز تغییراتی بود که مراحل تکاملی آن با ظهور پی درپی سبک­های هنری مشخص می­شود.

برای به نمایش گذاشتن حاصل این تغییر نگاه، تجربه­ی مداوم تکنیک­ها و ابزارهای بیانی جدید ضروری و اجتناب ناپذیر بوده است. گام­های طی شده توسط نقاشان دوره­ی مدرن- از جمله ارائه­ی تعریف متفاوتی از خط، سطح، رنگ، نور، حرکت، فضا سازی و شیوه­های بیان منویات درونی – به انباشت تجاربی منجر شد که "نقاشان انیماتور" با استفاده از فنون جدید از جمله عکاسی و سینماتوگراف، ان را به سطح متفاوت و تکامل­یافته­تری ارتقاء دادند.

 اغلب این تجارب در فضای سیاسی- اجتماعی پر رنج نیمه­ی اول سده­ی بیستم حاصل شد که پیآمدهای دو جنگ خانمانسوز جهانی، بر آن سایه­ افکنده بود. از این دیدگاه، ارتباط نقاشی و انیمیشن همان قدر در کاربرد مواد و مصالح و فنون تصویرسازی قابل جستجو است، که در بیقراری و دغدغه­های روحی مشترک هنرمندان این دوره بازتاب دارد. 

در پژوهش حاضر محتوای تحقیقی و تحلیل مبتنی بر آن به گونه­ای در نظر گرفته شده که جستار فرضیه­های پژوهشی یاد شده را امکان­پذیر نماید.

سابقه و ادبیات نظری پژوهش

برای انجام پژوهش لازم، کتب مرجع و پایان­نامه­های متعددی به عنوان پیشینه­ی پژوهشی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته­اند. با توجه به موضوع و حوزه­ی تمرکز پژوهش که پی­گیری روند هنر نقاشی مدرن و انیمیشن با هدف تشخیص اشتراکات عینی و ذهنی یا رویکرد هنرمندان در این نوع آثار می­باشد، منابع مرجع مناسب­ترین زمینه­ی پیشبرد اهداف پژوهشی بوده­اند. در میان مقالات و رسالات موجود، تالیفی با عنوان مستقیم این پایان نامه موجود نمی­باشد، اما برخی آثار در این زمینه به اهداق پژوهش حاضر نزدیک­تر هستند. از جمله می­توان به موارد زیر اشاره کرد:

پایان نامه­ی سرکار خانم مرجان رضوی با عنوان: "بررسی تاثیرپذیری سینما و انیمیشن از تجربیات زیباشناسانه­ی نقاشی"- دانشگاه هنر، 1388

این رساله ارتباط سینما و انیمشن با پیشینه­ی تصویری خود یعنی نقاشی را مورد توجه قرار داده است. در فصل­های آغازین این پایان نامه به مطالعه­ی عناصر ساختاری و سیر تحول شیوه­های نورپردازی، رنگ پردازی و ترکیب بندی در نقاشی، سینما و انیمیشن پرداخته شده و در ادامه مثال­هایی به منظور درک روشن­تر مفاهیم مطرح شده ارائه گردیده است. فصل پایانی شامل مروری بر آثار چند تن از هنرمندان شاخص در این زمینه می­باشد.

"بررسی تعامل ایده و تصویر در روند ایده پردازی برای انیمشن"- پایان نامه­ی سر کار خانم نجمه هاشم­الحسینی: دانشگاه هنر، 1388

در این رساله شیوه­ی ایده­پردازی برای انیمیشن با استفاده از تفسیر تصاویر از پیش آماده شده و یا تصاویری که از طریق طراحی آزاد به دست آمده­اند، بررسی شده است. بحث­های تحلیلی این پژوهش بازگو کننده­ی آن است که در جریان خلق اثر هنری، ذهن و تصاویر ذهنی ابزارهای توانمندی هستند که به کمک آن­ها می­توان روش­های ایده­یابی و امکانات طراحی خلاقانه را بسط و گسترش داد. برای بیان این موضوع، بررسی موردی فبلم­های انیمیشن، نوع ایده­یابی و گستره­ی ایده­های تصویری در ان­ها انجام گرفته است.

"تحلیل شاخصه­های هنری نو در نقاشی معاصر غرب "- پایان نامه­ی آقای بهمن راضی علیایی، دانشگاه تربیت مدرس، 1383

در این پژوهش به منظور فراهم آوردن مقدمات لازم برای تحلیل شاخصه­های هنر معاصر، دیدگاه­های ناظر بر هنر مدرن و تعاریف مختلف ان از طریق بررسی اجمالی مکاتب و جنبش­های هنری این دوره از جمله دادائیسم، سوررئالیسم، کانسپچوالیسم و مینیمالیسم، معرفی شده است. جهت­گیری پژوهش بیش­تر معطوف به نتیحه­گیری­هایی است که بتوان بر اساس آن­ها، وضعیت هنر در دوره­ی کنونی و چشم آنداز آتی آن را روشن نمود.

"نوزائی دست­آوردهای مدرن در هنر معاصر"- پایان نامه­ی سرکار خانم سپیده­ی حسینی، دانشگاه معماری و هنر، 1390

این پژهش نیز از منابعی است که در آن به بررسی و شناخت هنر مدرن و برخورد سبک­های هنری مختلف با فرم و محتوا پرداخته شده و آشنایی بیش­تر با هنرمندان تاثیرگذار آن دوره را میسر می­نماید.

"مقایسه­ی طراحی انیمیشن در مکاتب دیزنی و زاگرب"- پایان نامه­ی آراسته­ رزاقی، دانشگاه تربیت مدرس، 1380

در این پژوهش طراحی و محتوای انیمیشن در دو مکتب پا گرفته در آمریکا و اروپای شرقی  تجزیه و تحلیل شده و اصول تاثیرگذار در دو مکتب دیزنی و زاگرب بررسی شده­اند.

فصل دوم: نقاشی دوره­ی مدرن: چالش­ها و دست­آوردها

مقدمه

در پژوهش پیش رو، مدرنیسم در هنر را براساس نقطه­ی شروع امپرسیونیسم در نقاشی مورد بررسی قرار داده­ایم که در طول قرن بیستم به جنبش­های بزرگ دیگری منجر گردید. این جریانات هنری در گذر زمان هیچ گاه با یک مرزبندی دقیق مشخص نشده­اند. مکاتب هنری جدید اغلب در بستر جریان غالب شکل می­گیرند، اما اعلام موجودیت آن­ها توسط یک هنرمند یا جماعتی از هنرمندان، نقطه­ی عطفی است که در حافظه­ی تاریخی ثبت می­شود. با این حال طیف به هم پیوسته­ی حرکت این جریانات هنری به گونه­ای است که تعیین یک نقطه­ی فرضی برای پایان مدرنیسم و نقاشی مدرن را مشکل می­کند. نقطه­ی پایان این پژوهش، ظهور جریان هنر انتزاعی در اروپا و آمریکا در نظر گرفته شده؛ چراکه از دیدگاه بسیاری از پژوهشگران، جریاناتی چون پاپ آرت، هنر مفهومی و ...  طلایه داران ظهور جریان هنری بعدی در دوره­ی پست مدرنیسم محسوب می­شوند.

2-1 خاستگاه مدرنیسم

بررسی ابعاد مدرنیسم مبحث دامنه­داری است که صاحب نظران و منتقدان در باره­ی آن بحث کرده و نظرات گوناگونی را مطرح کرده­اند. عده­ای خاستگاه مدرنیسم را با جهش چشمگیر فن­آوری که انقلاب صنعتی در انگلستان نقطه­ی عطف ان بود مرتبط می­دانند، به این معنی که امکان تولید انبوه و نیاز به نیروی کار فراوان و ارزان، بر شیوه زندگی جوامع و ارزش­های اجتماعی غالب بر ان تاثیر قاطع و تعیین کننده­ای بر جا گذاشته است. گروهی دیگر، مدرنیسم را به عنوان یک انقلاب سیاسی تلقی می­کنند که با تغییر نگرش به مفاهیمی چون سیاست، دموکراسی، حکومت و ... همراه بوده و با انقلاب کبیر فرانسه آغاز شده است. از منظر گروهی دیگر از صاحب نظران، مناسب­ترین زمینه برای بررسی پدیده­ی مدرنیسم، جریانات ادبی و هنری دو قرن اخیر و تأثیرات بنیادینی است که تغییر بنیان­های فکری و فلسفی بر زندگی انسان معاصر داشته است. اما آنچه تمامی صاحبنظران و منتقدین بر سر آن اتفاق نظر دارند، بی شک تحولی است که در نوع نگاه به طبیعت و جایگاه انسان در آن رخ داده و همزمان با اوج گرفتن جریان مدرنیسم، تمامی ابعاد زندگی او را تحت تأثیر قرار داده است. در فصل سوم پژوهش، زیرساخت­های فکری و اجتماعی  مدرنیسم با تفصیل بیش­تری مورد بررسی قرار گرفته است.

2-2- آشکار شدن نشانه­های تغییر

در نظام زیبایی­شناسی کلاسیک و نئو کلاسیک که با سنت فلسفی برآمده از رنسانس اروپا همخوانی دارد،  پدیده­های طبیعت همان گونه­ای که هستند، دیده می­شوند و مرئی بودن، خصلت ذاتی و جدا ناشدنی آنها محسوب می­شود. در این بین، وظیفه­ی نقاش گردآوری و همساز نمودن این پدیده­ها است. بنابراین نقاشی، تصویری واقعی و به تعبیر یونانیان قدیم "محاکات یا تقلید از طبیعت" بوده و واقعیتی را بازسازی می­نماید. بر اساس این آموزه نه فقط طبیعت گرایان، بلکه نقاشان خیال پرداز هم واقع نما هستند،  با این تفاوت که اشکال خیالی آنان بازنمایی واقعیتی است که در جهان نا مرئی و پوشیده از چشم عامه­ی مردم رخ می­دهد. نقاشی­های هیرانیموس بوش که در آن­ها بهشت و جهنم به طرزی شگفت آور به تصویر کشیده شده و یا پرده­هایی که وسوسه­ی شیاطین و امداد فرشتگان به قدیسین تجسم می­بخشند، ریشه در باورهای عمیق مذهبی دارند که نقاش شکی در حقانیت و واقعی بودن آن­ها ندارد. با این حال سنت دیرپای تقلید از طبیعت و واقع نمایی، در برابر موج برآمده از باورها و ارزش­های جدید به تدریج رنگ می­بازد

 امپرسیونیست­ها پیوند خود را با طبیعت قطع نکردند، اما بر احساس آنی حاصل از رویت تصویر شیء بر شبکیه­ی چشم تأکید کرده و از این طریق به تعبیری تازه از دنیای مرئی دست یافتند. امپرسیون یا ادراک شخصی نقاش، همان احساس بصری او بود. امپرسیونیست­ها با نشاندن احساس بصری به جای تصویر عینی و با ثبت نمودهای گذرا به عوض بازنمایی چیزهایی شناخته شده، نقاشی را به سمت تفسیر ذهنی نقشمایه و در نتیجه، به سوی تقلیل اهمیت موضوع سوق دادند. آنان با تجزیه­ی پدیده­های نورانی و تبدیل نور سفید به عناصر متشکله­ی رنگینش، راه دستیابی به استقلال رنگ و شکل را نشان دادند.

در برخی از هنرمندان امپرسیونیست مانند ون­گوگ، این احساس تمام وجود نقاش را فراگرفت و هنرمند درصدد نمایاندن چیزی که در برابر چشم داشت نبود، بلکه به طرزی اختیاری از رنگ بهره می­جست. اما پرده­ی نقاشی هنرمندانی چون گوگن، سزان و سورا، بیشتر عرصه­ی آفرینندگی ذهن می­نمود تا قلمروی بازنمایی جهان بیرونی. از این پس هنرمند کمتر به مشاهده و بیشتر به احساس و ادراک خویش بها می­داد. او آزادانه از داده­های طبیعت بهره می­گرفت و به تحلیل و تحریف واقعیت بصری می­پرداخت و این دگرگون­سازی را تا بدانجا پیش می­برد که چیزها غیرقابل تشخیص می­شدند. بدین ترتیب تصویر واقعی بیش از پیش در برابر معنای شکل یا رنگ خاصی که می­توانست محمل یا نشانه­ی واقعیت بصری باشد، عقب نشینی می­کرد. گام نهایی، ناپدید شدن کامل تصویر واقعی بود.

2-3- امپرسیونیسم

"امپرسیونیست ها از احساس جدید دگرگونی و سرعت ادراکات بصری بسیار متأثرند. آنها نه فقط به اکتشاف و توصیف چشم اندازهای شهری می­پردازند، بلکه سرعت و حرکت و پویایی را در نحوه­ی نگرش و در طرز اجرای هنر خود وارد می­کنند. امپرسیونیست­ها با خوش­بینی تمام برخورداری انسان غربی را از دنیای نو _ چنانکه هست_ نشان می­دهند. از سوی دیگر، آنان با طبیعت می­آمیزند و می­کوشند نمودهای متغیر طبیعت را بنمایانند؛ و یا به عبارتی سعی دارند "شدن" را وصف کنند نه "بودن" را. بدین گونه امپرسیونیست­ها مفهومی از واقعیت را پیش می­نهند که در نقاشی پیشین غرب سابقه نداشته است." (پاکباز، 1381: 68)